Dział: W praktyce

W wieku przedszkolnym dziecko doświadcza wielu zmian. Dzięki doskonalącej się sprawności fizycznej, naturalnie rozwijającej się ciekawości oraz rodzącej się inicjatywie u małego człowieka w coraz większym stopniu kształtuje się pragnienie poznawania i zrozumienia świata. Zadawanie pytań, dociekanie istoty rzeczy, próba łączenia istniejących faktów z nabywaną wiedzą, chęć zgłębiania siebie i innych – wszystkie te cechy sprzyjają rozkwitowi wyobraźni, która zwłaszcza w wieku przedszkolnym, tworzy przestrzeń pełną przeróżnych fantazji i nieograniczonych możliwości.

Zawsze wierzyłam, że artyści sprawiają, iż nie tylko ich życie jest piękne i ciekawe, ale mają wpływ również na nas. Dzięki nim świat jest barwny i interesujący. Postanowiłam tę myśl i przekonanie wprowadzić w czyn w mojej przedszkolnej grupie. Czułam, że się uda, ponieważ taniec, piosenka i improwizacja ruchowa były pierwszą skuteczną ścieżką do zdobycia ich zaufania na początku przedszkolnej drogi, a potem do rozkwitu wielkiej przyjaźni i współpracy w naszej grupie.

Muzyka oddziałuje na organizm człowieka i co do tego nikt nie ma już dziś najmniejszych wątpliwości. Słuchanie muzyki, jak i jej aktywne wykonywanie wpływa na procesy percepcji, na emocje, pamięć oraz uczenie się. Okazuje się również, że muzyka jest silnym katalizatorem rozwoju mowy, co czyni z niej doskonałe narzędzie (dla nauczycieli, rodziców i terapeutów) do wspomagania rozwoju językowego u dzieci.

Zarządzanie placówką oświatową różni się od zarządzania innymi organizacjami, ale tylko w jego wąskim zakresie. Ogólne reguły zarządzania organizacjami powinny być znane wszystkim menedżerom, natomiast biorąc pod uwagę specyfikę danej organizacji albo poszczególne obszary jej funkcjonowania, zarządzanie może być prowadzone w różny sposób. Zarządzanie zespołami w oświacie opiera się na analogicznych metodach jak w przypadku innych organizacji i/lub przedsiębiorstw. Niniejszy artykuł jest próbą odpowiedzi na pytanie: czy zespołem należy zarządzać, czy kierować?

Oddychanie to jedna z ważniejszych funkcji życiowych. Prawidłowy oddech wpływa na rozwój fizyczny, zdrowie psychiczne, ogólny dobrostan człowieka. Sposób oddychania ma również ogromny wpływ na rozwój mowy u dzieci. Obserwacje pokazują, że wiele przedszkolaków oddycha w sposób nieprawidłowy.

Uczęszczanie do przedszkola jest czasem, kiedy dziecko przestaje przebywać jedynie w najmniejszej grupie społecznej, jaką jest rodzina, i zwraca się ku szerszemu światu zewnętrznemu. Sprzyja to obserwacji życia ludzi innych niż najbliżsi, jak również wychodzeniu z naturalnego dla tego wieku egocentryzmu i próbie brania pod uwagę innej perspektywy niż własna. Aby adekwatnie i skutecznie funkcjonować w świecie reguł, dziecko powinno intensywnie kształtować inteligencję społeczną, gdyż pomaga ona odnajdywać się w zawiłościach relacji międzyludzkich, jak również umożliwia zaznaczenie własnej odrębności i indywidualności w sposób nieraniący otoczenia.

W piśmiennictwie spotykamy różne opracowania stylów zarzadzania. Mają one olbrzymie znaczenie w całym procesie kierowania. Od stylu zarządzania zależy nie tylko ostateczny wynik pracy zespołu, ale również atmosfera współpracy, tempo działania, płynność przekazywania informacji, identyfikacja i klasyfikowanie informacji przekazywanych przez kierownika jako kluczowe i mniej ważne dla realizacji wyznaczonego celu, stopień zaangażowania poszczególnych członków zespołu w zadanie, poczucie odpowiedzialności, entuzjazm, motywacja, wiara w sukces itd.

Procesy przetwarzania sensorycznego mają wpływ na rozwój motoryczny, adaptacyjny i poznawczy dziecka, na jego komunikację słowno-językową oraz relacje z otoczeniem. Co mogą zrobić nauczyciel i dyrektor przedszkola, gdy jego podopieczni objawiają dysfunkcje sensoryczne?