Współczesna młodzież i dzieci żyją w czasach, w których trudno jest odnaleźć siebie, nawiązywać poprawne relacje z innymi oraz uchronić się przed złem otaczającej rzeczywistości. Trening umiejętności społecznych powstał właśnie z myślą o młodych ludziach, w celu przeciwdziałania występowania u nich zachowań ryzykownych, wspierania ich we wszechstronnym rozwoju, a także wdrożenia ich do unikania zagrożeń.
Autor: Aleksandra Kubala-Kulpińska
Pedagog, terapeuta, trener, autorka programów profilaktycznych, materiałów szkoleniowych oraz publikacji dla rodziców, uczniów i nauczycieli. Urodziła się w 1982 r. w Piekarach Śląskich. Jest absolwentką Wyższej Szkoły Pedagogicznej Towarzystwa Wiedzy Powszechnej w Warszawie (pedagogika resocjalizacyjna). Swoje kwalifikacje podwyższała w Regionalnym Ośrodku Doskonalenia Nauczycieli WOM w Katowicach, kończąc kursy kwalifikacyjne z zakresu pedagogiki opiekuńczo-wychowawczej oraz terapii pedagogicznej. Pracuje na stanowisku pedagoga szkolnego i terapeuty pedagogicznego, ponadto prowadzi warsztaty i szkolenia dla różnych grup zawodowych. Jest autorką książki Uczeń (nie)zwykły, czyli kto? (Stowarzyszenie Producentów i Dziennikarzy Radiowych Poznań 2016). Pisze również bajki i opowiadania dla dzieci. Propagatorka treści dotyczących bezpieczeństwa w sieci – trenerka Bezpiecznego Internetu, współtwórca kampanii profilaktyczno-społecznych Odpowiedzialny Kierowca 2016, Zachowaj Trzeźwy Umysł 2016 oraz Rodzina Na TAK.
Od 1 września roku szkolnego 2022/2023 w szkołach i przedszkolach funkcjonuje nowy nauczyciel – pedagog specjalny. Wiąże się to z nowymi wytycznymi dla dyrektorów placówek, którzy mieli obowiązek go zatrudnić oraz zapewnić mu odpowiednie warunki pracy. Nowy specjalista nie powinien działać jednak sam – kluczowe znaczenie ma odpowiednia współpraca zarówno z pracownikami przedszkola, jak i z rodzicami wychowanków.
Każdy rok szkolny to nowe wyzwanie zarówno dla dyrektora, nauczycieli, jak i podopiecznych każdego przedszkola. Kluczowym elementem poprzedzającym właściwe zaplanowanie wszystkich działań jest szczegółowa diagnoza potrzeb placówki w szerokim ich rozumieniu.
Pełnienie funkcji dyrektora placówki oświatowej jest nie lada wyzwaniem, które wiąże się z odgrywaniem wielu ról oraz borykaniem się z nieprzewidzianymi sytuacjami. Praca, jaką podejmuje dyrektor, związana jest przede wszystkim z zarządzaniem placówką, organizacją pracy, zapewnianiem właściwych warunków
nauki i rozwoju dla wychowanków. Różnorodność i szeroki wachlarz obowiązków powodują, iż dyrektor staje się osobą wielozadaniową, która kieruje komórką
oświatową w każdym możliwym względzie. Głównym zadaniem dyrektora jest stworzenie odpowiednich warunków do działalności dydaktycznej, opiekuńczej
i wychowawczej placówki. Jednak warto zwrócić uwagę na to, iż pojęcie odpowiednich warunków jest bardzo obszerne i niesie za sobą bezmiar problemów do rozwiązywania każdego dnia.
Zarządzanie placówką oświatową to niezwykle wymagające zadanie, związane jest bowiem z ogromem obowiązków, których celem jest zapewnienie dzieciom i nauczycielom optymalnych warunków do realizacji opieki, wychowania i nauczania. Na te warunki składa się niezliczona ilość spraw, o które należy zadbać, by sam proces edukacyjny mógł przebiegać niezakłócenie. Od lat dyrektorom przedszkoli i nauczycielom przyświeca motto, mówiące, że dobro dziecka jest najistotniejszą kwestią w hierarchii celów, jakie ma do zrealizowania placówka. Oznacza to,
że planując wszelkie działania i przedsięwzięcia w przedszkolu, dyrektor powinien kierować się przede wszystkim potrzebami dzieci.
W ciągu ostatnich dziesięcioleci świat zmieniał się naprawdę szybko, jednak nikt nie przypuszczał, że zmiany te nabiorą aż takiego tempa. Globalny kryzys zdrowotny spowodował, że niemal z dnia na dzień musieliśmy zmienić dotychczasowe nawyki, strategie, nabywając jednocześnie nowe umiejętności i szukając rozwiązań, które pozwolą na w miarę „normalne” funkcjonowanie placówki.
Każde dziecko ma prawo do edukacji, opieki, wychowania i indywidualizacji; w przypadku niektórych przedszkolaków konieczne jest dostosowanie warunków panujących w przedszkolu. Bez wątpienia do takiej grupy należą dzieci chorujące przewlekle.
Zgodnie z podstawą programową celem wychowania przedszkolnego jest wsparcie całościowego rozwoju dziecka. Jest ono realizowane przez proces opieki, wychowania i nauczania – uczenia się, co umożliwia dziecku odkrywanie własnych możliwości, sensu działania oraz gromadzenie doświadczeń. Efektem tego wsparcia jest osiągnięcie przez dziecko dojrzałości do podjęcia nauki na pierwszym etapie edukacji. Współczesne przedszkole to miejsce, w którym należy realizować nie tylko zadania dydaktyczne.
Jedną z najbardziej przydatnych i jednocześnie wymaganych umiejętności u dyrektora przedszkola jest ta związana ze skutecznym podejmowaniem decyzji. Warto podkreślić, że każdorazowe podjęcie decyzji powinno być poprzedzone analizą i rozważaniami pomagającymi wybrać takie metody działania, które w obliczu posiadanych środków (zasoby ludzkie, materialne, obowiązujące przepisy) pozwolą osiągnąć zamierzone cele, nie tylko doraźne, ale i dalekosiężne.
Każdy dyrektor dąży do tego, by działać skutecznie. Chcąc z powodzeniem wykonywać powierzone zadania, należy podjąć pracę nad sobą i kształtować pewne nawyki, które pomogą odnieść nam sukces. Na co zatem warto postawić?
Adaptacja to czas przeznaczony na to, by zbudować w dziecku poczucie bezpieczeństwa, które pozwoli maluchowi cieszyć się przebywaniem w przedszkolu i korzystać z możliwości, które oferuje placówka. Jednak podstawowym warunkiem, by kilkulatek polubił miejsce, w którym będzie spędzał dużą część swojego życia, jest poczucie bezpieczeństwa jego rodziców. Adaptacja przebiega łagodniej, gdy odbywa się z szacunkiem zarówno dla potrzeb malucha, jak i jego opiekunów. Co może zrobić kadra pedagogiczna, by wesprzeć dorosłych podczas procesu adaptacji?