Uchybienia i nieprawidłowości w zakresie pomocy psychologiczno‑pedagogicznej udzielanej dzieciom i młodzieży na terenie przedszkola,
szkoły i placówki oświatowej zdarzają się głównie z braku znajomości przez kadrę pedagogiczną przepisów prawa oświatowego oraz dowolnie stosowanej ich interpretacji. Zadaniem dyrektora jest więc zarówno sprawowanie kontroli
nad wszelkimi poczynaniami kadry pedagogicznej w zakresie udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej dzieciom i młodzieży, jak i prowadzeniem wymaganej dokumentacji.
Dział: Temat numeru
Organizacja i udzielanie pomocy psychologiczno-pedagogicznej dzieciom i młodzieży jest ustawowym obowiązkiem publicznych oraz niepublicznych przedszkoli, szkół i placówek oświatowych. Jednak nie zawsze obowiązek ten realizowany jest zgodnie z wytycznymi prawa oświatowego.
W przekonaniu sporej części nauczycieli oraz rodziców udzielanie dzieciom
i młodzieży pomocy psychologiczno-pedagogicznej w placówce należy
do pedagogów, psychologów, terapeutów pedagogicznych i logopedów. Podobnie myśli wielu dyrektorów przedszkoli, szkół i placówek oświatowych.
Nic bardziej mylnego!
Skuteczna organizacja pomocy psychologiczno-pedagogicznej to jedno z kluczowych zadań dyrektora placówki, wymagające zarówno znajomości przepisów, jak i umiejętności zarządzania zespołem specjalistów. Jak stworzyć system wsparcia dostosowany do potrzeb dzieci, nauczycieli i rodziców, by zapewnić im realną pomoc?
W drugiej części naszego artykułu przyglądamy się bliżej wymaganiom i procedurom związanym z postępowaniem egzaminacyjnym na stopień nauczyciela mianowanego i dyplomowanego. W ostatnich latach zmiany w ścieżce awansu budzą wiele emocji – sprawdźmy więc, jakie kryteria i wyniki decydują dziś o sukcesie na kolejnych etapach kariery.
Uzyskiwanie kolejnych stopni awansu zawodowego przez nauczyciela to dla każdego z nich sytuacja i ważna, i sterująca. Awans zawodowy wiąże się z prestiżem zawodowym oraz (a może zwłaszcza) z określoną pozycją w „tabeli wynagrodzeń”, czyli ma wymierny wpływ na uzyskiwane wynagrodzenie zasadnicze. Dlatego awansujący nauczyciel potrzebuje w tej sytuacji realnego wsparcia w swojej szkole lub placówce i to bez względu na stopień awansu, o który się ubiega. Nie chodzi tutaj tylko o mentora (ta rola przypisana jest tylko pierwszemu etapowi awansu zawodowego), a raczej o wsparcie proceduralno-merytoryczne. To jednak wymaga doskonałej znajomości aktualnie obowiązującego w tym zakresie prawa.
W aktualnej sytuacji formalno-prawnej polskiej oświaty niezwykle ważnym działaniem, które wynika zarówno ze sprawowania funkcji kierowniczej w placówce, jak i z racji sprawowania nadzoru pedagogicznego w obecnej formule, jest KONTROLA. Znaczenia i wartości prawidłowo oraz celowo realizowanej kontroli praktycznie nie da się przecenić. Jej wyniki mogą doskonale służyć zarówno do poprawy funkcjonowania placówki, jak i mieć istotny wpływ na progres jakości jej pracy.
Nowa Minister Edukacji Narodowej pismem z dnia 12 czerwca 2024 r. nr DKOTC-WNP.4092.3.2024.AMA oficjalnie ogłosiła obowiązujące w roku szkolnym 2024/2025 kierunki realizacji polityki oświatowej państwa1.
Pismo tego typu sensu stricte nie posiada charakteru obowiązującego aktu prawnego, jednak expressis verbis zawiera ono istotne wytyczne stanowiące podstawę do planowania dydaktycznego, opracowywania planów nadzoru pedagogicznego, planów pracy oraz innych dokumentów, a zwłaszcza działań nauczycieli oraz dyrektorów placówek w ramach sprawowanej funkcji kierowniczej.
Zmierzający nieuchronnie do końca bieżący rok szkolny to doskonały czas na dokonanie rzetelnych podsumowań i analiz, na podstawie których należy zaplanować działania niezbędne do zrealizowania w nowym roku szkolnym. Rok szkolny w oświacie to specyficzny czas, który wyznacza rytm pracy przedszkola i ma istotne znaczenie dla poszczególnych działań kadry zarządzającej i wszystkich pozostałych pracowników przedszkola.