Poglądy badaczy na temat dzieci zdolnych, uzdolnionych, z talentem lub genialnych nie są jednoznaczne. Jedni podkreślają związek uzdolnień z wyższym niż przeciętny poziomem zdolności obserwacji, myślenia, pamięci, uwagi, wyobraźni. Inni uważają, że dziecko zdolne zawsze uzyskuje ponadprzeciętne wyniki, wykonując określoną czynność, ale przy znacznie mniejszym wysiłku niż rówieśnicy. Zdaniem naukowców 10% uzdolnień dziedziczy się w genach, 40% zależy od warunków, w jakich talent ma szansę się rozwijać, i aż 50% od pracy, którą należy włożyć, by talent rozbłysnął.
Psycholodzy rozróżniają zdolności od uzdolnień. Traktują te pierwsze jako dyspozycje, potencjał, który umożliwia i współwarunkuje wysokie osiągnięcia w określonej dziedzinie działalności. Natomiast uzdolnienia obejmują nie tylko zespół zdolności ogólnych i specjalnych, ale również wiedzę, umiejętności oraz określone cechy osobowości. O istnieniu potencjalnych zdolności można orzekać jedynie na podstawie pomiarów psychologicznych, natomiast uzdolnienia określa się na podstawie analizy wytworów wykonywanych w codziennych, naturalnych warunkach funkcjonowania dziecka, w naturalnych sytuacjach i w natur...