Jak niezwykle trafnie pisze Aleksandra Piotrowska: „Aby dziecko z sukcesem mogło rozpocząć funkcjonowanie w nowej dla siebie roli, musi osiągnąć odpowiedni do tej roli poziom rozwoju. Tak było przy rozpoczynaniu kariery przedszkolaka, tak jest i przy początkach edukacji szkolnej. Dziecko musi osiągnąć dojrzałość czy też gotowość szkolną. Oznacza to konieczność prezentowania takiego poziomu rozwoju we wszystkich sferach, jaki umożliwia sprostanie wymaganiom i oczekiwaniom szkoły”1. Każde dziecko rozwija się we własnym, niepowtarzalnym tempie. Jednak, by móc sprostać wymaganiom szkoły, musi ono posiadać zestaw umiejętności, które umożliwią mu prawidłową adaptację do nowych warunków. Stąd tak ważna jest indywidualizacja oddziaływań inicjowanych przez rodziców i nauczycieli wychowania przedszkolnego. Podstawę do udzielenia właściwego wsparcia najmłodszym stanowi prawidłowa diagnoza ich potencjału, jak również obszarów, które wymagają dodatkowej stymulacji.
Diagnoza jako podstawa prawidłowych oddziaływań wspomagających rozwój dziecka
Nauczyciele wychowania przedszkolnego mają stały kontakt z dziećmi, dzięki czemu mogą je obserwować podczas codziennego funkcjonowania i w ten sposób zdobywać cenne informacje na temat procesu ich rozwoju. Jednak w celu bardziej dogłębnego przyjrzenia się dzieciom niezbędne są obserwacje skategoryzowane, a także ocena wykonania przez dzieci konkretnych zadań. Dlatego nauczyciele przeprowadzają diagnozę wstępną gotowości szkolnej na początku...