Superwizja w przedszkolu jako metoda radzenia sobie w kryzysowych sytuacjach

Cieszący się światową sławą autorytet w dziedzinie psychoterapii grupowej Irvin D. Yalom w swojej książce Dar terapii wypowiada się na temat potrzeby doceniania przywilejów zawodowych w następujący sposób: „omawiając ryzyko zawodowe, opisywałem mozolne, niekończące się badanie siebie i pracę wewnętrzną, jakich wymaga nasz zawód. Jednakże to właśnie wymaganie jest bardziej przywilejem niż ciężarem, pełni bowiem rolę immanentnego zabezpieczenia przed stagnacją. Aktywny psychoterapeuta zawsze się rozwija, jego samowiedza i świadomość ciągle rosną. Jak można by innym wskazywać drogę do badania głębokich struktur umysłu i istnienia, gdyby się jednocześnie nie badało samego siebie?”[1].

Jeden z głównych przedstawicieli egzystencjalnego podejścia w psychoterapii indywidualnej nie mówi tutaj co prawda o superwizji w pracy nauczyciela, jednak cytowane słowa mogą stać się inspiracją dla nauczycieli do podejmowania ewaluacji własnego warsztatu pracy. Ocena pracy nauczyciela często przywołuje negatywne konotacje, jednak ujmując ją w kontekście rozważań Yaloma, mogłaby stanowić „nadzwyczajny przywilej” dający „nadzwyczajną satysfakcję”. Głównym celem wglądu w siebie oraz wewnętrznej pracy nad sobą nie tylko w zawodzie psychoterapeuty, ale w każdej innej dziedzinie związanej z pracą z ludźmi i dla ludzi, w tym szczególnie z dziećmi, jest rozwój, samorealizacja oraz bycie prawdziwym i wiarygodnym w tym, co się robi i w jaki sposób się to robi, aby przynosiło jak najlepsze rezultaty. 

Formy aktualizowania wiedzy 

W jaki sposób nauczyciele, wychowawcy, pedagodzy aktualizują swoją wiedzę oraz rozwijają kompetencje potrzebne im w pracy? Mają bardzo szeroki wachlarz możliwości, co pozwala każdemu specjaliście w przedszkolu na rozwój i doskonalenie własnego warsztatu pracy. W większości przypadków mogą uzyskać dofinansowanie wybranej formy doskonalenia zawodowego lub skorzystać z bogatej oferty szkoleń bezpłatnych, których ilość znacznie wzrosła dzięki możliwościom prezentacji wiedzy w formie online. 

Najczęściej spotykane formy doskonalenia zawodowego nauczycieli i pedagogów są następujące:

• udział w szkoleniach w miejscu pracy, powszechnie znanych jako „szkoleniowe rady pedagogiczne”, prowadzonych przez ekspertów z ośrodków doskonalenia nauczycieli, firm edukacyjnych, przedstawicieli kuratorium, pracowników poradni pedagogicznych, organizacji pozarządowych oraz innych podmiotów, również w ramach realizowanych w placówce projektów współfinansowanych przez UE,
• samokształcenie organizowane we własnym zakresie lub poprzez wystąpienia specjalistów pracujących w placówce, między innymi psychologa, pedagoga, pedagoga specjalnego, na przykład podczas pracy zespołów lub w innej formie, 
• uczestniczenie w kursach, szkoleniach, warsztatach, seminariach, konferencjach, webinarach w formie stacjonarnej, zdalnej oraz hybrydowej,
• zdobywanie kwalifikacji w formie studiów podyplomowych oraz studiów jednolitych magisterskich, 
• zapoznawanie się z profesjonalną literaturą w źródłach drukowanych oraz elektronicznych: artykuły, czasopisma, książki, podręczniki i poradniki oraz inne materiały multimedialne o charakterze eduk...