Czytanie – czy to taka prosta sprawa?

W większości przypadków działania podejmowane przez nauczycieli wychowania przedszkolnego i edukacji wczesnoszkolnej skutkują zaznajomieniem dziecka z techniką czytania. Oczywiście droga do nabycia tej umiejętności może być bardzo różna, chociażby ze względu na duże zróżnicowanie pomiędzy ludźmi. Każdy z nas ma inne zdolności, dominujące modalności (wzrokowcy, słuchowcy, kinestetycy, dotykowcy) itp. Stąd tak ważna jest indywidualizacja procesu kształcenia, o której stale należy przypominać i o jej uwzględnianie w procesie kształcenia apelować. Tylko metoda nauki czytania dobrana do potrzeb i możliwości danego dziecka może przynieść optymalne efekty. Wśród popularnych metod odnoszących się do nauki czytania można wymienić np. metodę dobrego startu M. Bogdanowicz, metodę symultaniczno-sekwencyjną J. Cieszyńskiej, odimienną metodę nauki czytania I. Majchrzak, czytanie globalne według G. Domana, metodę według E. i F. Przyłubskich, metodę barwno-dźwiękową H. Metery, metodę fonetyczno-literowo-barwną B. Rocławskiego. W zakresie pedagogiki prowadzone są nieustannie badania, w tym badania eksperymentalne, zmierzające do uskutecznienia nauki czytania. Dlatego pojawiają się nowe metody nauki czytania bazujące na aktualnych zasobach wiedzy z tego zakresu. Istnieje również spora grupa metod dodatkowo wspierających naukę czytania. Są one szczególnie pomocne, jeśli dziecko napotyka duże trudności w nabywaniu umiejętności z tego zakresu. Wśród tego typu metod na szczególną uwagę zasługuje metoda Warnkego.

Metoda Warnkego jako wsparcie w nauce czytania, pisania i mówienia

F. Warnke przez ponad czterdzieści lat zajmował się problemami słyszenia i ich różnorodnymi przyczynami. Jego działalność zawodowa obejmowa...