W 2009 r. z okazji 20-lecia przyjęcia przez Polskę Konwencji o Prawach Dziecka opracowano publikację „Rekomendacje dla Parlamentu i Rządu. Przestrzeganie, praw dziecka w Polsce. Warszawa, listopad 2009”, w której czytamy, że: yy „Brakuje instytucji koordynującej i monitorującej działania na rzecz dzieci, traktującej dziecko, jego potrzeby i problemy całościowo, a nie przez pryzmat konkretnego resortu. Mamy wiele służb i instytucji zajmujących się pomocą dziecku i rodzinie, jednak ich działania nie są skoordynowane, a współpraca nie ma charakteru systemowego.
- System kształcenia nauczycieli i wychowawców wymaga natychmiastowej zmiany, gdyż jest anachroniczny i nieuwzględniający podstawowych wartości – nie rozwija postawy otwartości, akceptacji dla różnorodności, nie kształtuje postaw twórczych i zaangażowania obywatelskiego, nie buduje kluczowych kompetencji związanych z samodzielnym organizowaniem swego warsztatu pracy oraz umiejętnościami społeczno-organizacyjnymi dotyczącymi prowadzenia zespołu/klasy.
- Ponieważ kształcić nauczycieli może praktycznie każda uczelnia państwowa i prywatna, nauczyciele nie są odpowiednio przygotowani do wykonywania zawodu, nawet jeżeli są dobrymi fizykami, chemikami, polonistami.
- Nasi nauczyciele nie wiedzą, jak radzić sobie z agresją wśród uczniów, co zrobić, gdy zachodzi podejrzenie, że dziecko jest ofiarą przemocy, jak integrować z klasą dzieci z niepełnosprawnością.
- Znaczna część nauczycieli nie posiad...