Czym skorupka za młodu nasiąknie…,

Janusz Korczak w bardzo prosty sposób tłumaczył, jak powinno się rozpoznawać indywidualne potrzeby dziecka. W jednej ze swoich pedagogicznych publikacji pt. Momenty wychowawcze pisał: „Czym gorączka, kaszel, wymioty dla lekarza, tym uśmiech, łza, rumieniec dla wychowawcy. Nie ma objawu bez znaczenia. Trzeba notować i zastanawiać się nad wszystkim, odrzucać, co przypadkowe, łączyć, co pokrewne, szukać kierujących praw…” (www:wolnelektury.pl/media/book/pdf/korczak-momenty-wychowawcze.pdf). 
Według Korczaka konieczność wnikliwej, systematycznej i szczegółowej obserwacji każdego dziecka oraz łączenia wszystkich zaobserwowanych symptomów jest najlepszą metodą rozpoznawania jego indywidualnych potrzeb i możliwości rozwojowych. Przyjmując taki sposób działania, należy uznać, że bazę informacji o dziecku tworzą wszyscy pracownicy przedszkola, czyli środowisko przedszkolne, oraz wszyscy członkowie rodziny, czyli środowisko rodzinne. Ważna jest każda informacja pozyskana w wyniku bieżącej obserwacji, co zapewnia wieloaspektowe rozpoznanie potrzeb i możliwości dziecka. Obserwacja dziecka w naturalnych sytuacjach zapewnia bezstresowe dla niego pozyskiwanie danych. D...