Kiedy można zawiesić zajęcia?
Podstawą prawną zawieszenia zajęć nie jest jeden przepis przytoczonego rozporządzenia. Już sama ustawa z dnia 14 grudnia 2016 r. Prawo oświatowe (Dz. U. z 2021 r., poz. 1082) wskazuje na dwie możliwości zawieszenia zajęć.
Zacznijmy więc od art. 30b i 30c ustawy, które wskazują, że w przypadkach uzasadnionych nadzwyczajnymi okolicznościami zagrażającymi życiu lub zdrowiu dzieci i młodzieży minister właściwy do spraw oświaty i wychowania, w drodze rozporządzenia, może czasowo ograniczyć lub zawiesić funkcjonowanie jednostek systemu oświaty, a ponadto może wyłączyć stosowanie niektórych przepisów oraz może wprowadzić w tym zakresie odrębne unormowania, tak aby zapewnić prawidłową realizację celów i zadań tych jednostek.
Komentowany przepis nie został sformułowany w sposób, który wskazywałby na związek jedynie z obecną sytuacją zagrożenia epidemicznego na terenie kraju, jego treść obejmuje bowiem bliżej nieokreślone, „nadzwyczajne okoliczności zagrażające życiu lub zdrowiu dzieci i młodzieży”, które mogą, ale niekoniecznie muszą oznaczać stan epidemii lub zagrożenia epidemicznego w rozumieniu art. 2 pkt 22 i 23 ustawy o COVID-19.
Stanem epidemii jest bowiem sytuacja prawna wprowadzona na danym obszarze w związku z wystąpieniem epidemii, w celu podjęcia określonych w ustawie działań przeciwepidemicznych i zapobiegawczych dla zminimalizowania skutków epidemii, natomiast stan zagrożenia epidemicznego oznacza sytuację prawną wprowadzoną na danym obszarze w związku z ryzykiem wystąpienia epidemii, w celu podjęcia określonych w ustawie działań zapobiegawczych.
W art. 30b ustawy wskazano dwie koniunktywne pr...