Prawo oświatowe wymienia dwa organy nadzoru nad placówkami: organy nadzoru pedagogicznego nad szkołami, przedszkolami i placówkami, czyli organ nadzoru pedagogicznego, którego rolę odgrywa kurator, oraz organy nadzoru w zakresie spraw finansowych i administracyjnych, którymi są z kolei organy prowadzące.
Na czym polega nadzór pedagogiczny?
Nadzór – w skrócie – to prawo badania stanu nadzorowanej jednostki, porównania go ze stanem wymaganym przepisami oraz w razie konieczności doprowadzenie do stanu zgodnego z tymi przepisami. Tym zresztą różni się od kontroli – ta obejmuje bowiem jedynie prawo wskazania niezgodności, co sprawia, że organ kontroli nie może władczo ingerować w działalność kontrolowanej jednostki. Organ nadzoru posiada szersze kompetencje i ma prawo do wydawania wiążących zaleceń dyrektorom szkół, przedszkoli i placówek.
Zgodnie z art. 60 ust. 8 Prawa oświatowego kurator oświaty sprawuje nadzór pedagogiczny przy pomocy nauczycieli zatrudnionych na stanowiskach wymagających kwalifikacji pedagogicznych w kuratoriach oświaty, albo też za pośrednictwem nauczycieli wizytatorów. Ich podstawowe uprawnienia wynikają z treści art. 55 tegoż aktu, który wskazuje, że nadzór pedagogiczny polega na:
- obserwowaniu, analizowaniu i ocenianiu przebiegu procesów kształcenia i wychowania oraz efektów działalności dydaktycznej, wychowawczej i opiekuńczej oraz innej działalności statutowej placówek,
- ocenianiu stanu i warunków działalności dydaktycznej, wychowawczej i opiekuńczej oraz innej działalności statutowej szkół i placówek,
- udzielaniu pomocy placówkom, a także nauczycielom w wykonywaniu ich zadań dydaktycznych, wychowawczych i opiekuńczych,
- inspirowaniu nauczycieli do poprawy istniejących lub wdrożenia nowych rozwiązań w procesie kształcenia, przy zastosowaniu innowacyjnych działań programowych, organizacyjnych lub metodycznych, których celem jest rozwijanie kompetencji uczniów.
W zakresie wymienionym w punkcie pierwszym i d...