Klimat placówki oświatowej jest rzeczywistością psychologiczną, przejawia się w relacjach między dziećmi, stosunkach między nauczycielami a podopiecznymi, w życzliwej współpracy oraz w uczestnictwie rodziców w życiu przedszkola.
Krzysztof Ostaszewski wskazuje na cztery obszary klimatu społecznego:
- jakość relacji społecznych,
- cechy środowiska kształcenia i wychowania,
- bezpieczeństwo fizycznie emocjonalne
- środowisko fizyczne.
Klimat przedszkola jest więc wypadkową tego, w jaki sposób nauczyciele i dzieci postrzegają środowisko i jak ono wpływa na ich zachowanie.
Budowanie pozytywnego klimatu to niezwykle ważny, ale i trudny proces, w którym chodzi przede wszystkim o:
- wzmacnianie relacji między nauczycielami a podopiecznymi,
- wzmacnianie przynależności do przedszkola,
- dbałość o bezpieczeństwo placówki,
- dbałość o relacje międzyrówieśnicze,
- uczestnictwo dzieci i rodziców w podejmowaniu decyzji dotyczących przedszkola,
- motywację do nauki,
- przejrzyste kryteria oceniania,
- rozwój zainteresowań,
- rozwój motywacji prospołecznej,
- współpracę z rodzicami.
Sposoby na wzmacnianie relacji między nauczycielami a dziećmi
Więzi łączące ludzi wymwykają się algorytmom, gdyż każdy człowiek i każda grupa charakteryzują się niepowtarzalnym charakterem. Można jednak powiedzieć, że dążenie d...