Okres przedszkolny jest czasem intensywnego rozwoju ruchowego, mowy i procesów poznawczych. Chociaż każde dziecko traktujemy indywidualnie, brak postępów w osiąganiu kolejnych kamieni milowych powinien skłaniać do konsultacji z właściwym specjalistą. Podobnie jakościowo różny wzorzec funkcjonowania dziecka w grupie rówieśniczej winien zachęcać do wnikliwej obserwacji i poszukiwania wsparcia w zakresie rozwiązywania pojawiających się problemów.
Autor: Ewelina Jankowska-Robak
Psycholożka, psychoterapeutka, socjoterapeutka, trenerka umiejętności społecznych. Prowadziła grupy socjoterapeutyczne, grupy psychoedukacyjne, indywidualne poradnictwo i konsultacje, psychoterapię indywidualną oraz szkolenia dla kadry nauczycielskiej. Aktualnie związana ze Stowarzyszeniem na Rzecz Osób Niepełnosprawnych „Otwarte Drzwi” w Poznaniu, gdzie pracuje z dziećmi z wyzwaniami rozwojowymi, w tym w spektrum autyzmu, oraz prowadzi psychoterapię dzieci i młodzieży.
Edukacja włączająca to podejście w kształceniu i wychowywaniu uczniów, które uwzględnia ich indywidualne potrzeby edukacyjne i rozwojowe. W razie konieczności uczniom takim zapewniane jest wsparcie specjalistów umożliwiające im rozwój, uczestnictwo w grupie i życiu społeczności. Ideą edukacji włączającej jest zapewnienie wsparcia możliwie najbliżej ucznia, wykorzystując jego osobisty potencjał, a także zasoby tkwiące w otaczającym go środowisku.