Autor: Monika Kalinowska

Psycholog dziecięcy. Pracuje w szkole z oddziałami integracyjnymi, wykorzystując metody z nurtu terapii skoncentrowanej na rozwiązaniach (w tym metody Kids’ Skills), Dialogu Motywującego oraz elementów terapii poznawczo-behawioralnej. Poza nią prowadzi terapię psychologiczną osób dorosłych z niepełnosprawnością intelektualną oraz w spektrum autyzmu. Posiada doświadczenie w pracy nauczyciela współorganizującego kształcenie integracyjne.

Działy
Wyczyść
Brak elementów
Wydanie
Wyczyść
Brak elementów
Rodzaj treści
Wyczyść
Brak elementów
Sortowanie

Motoryka duża i mała jako dwie bazowe funkcje dla kształtowania prawidłowej artykulacji

Wiek przedszkolny to czas, w którym następuje intensywny rozwój mowy, a w szczególności artykulacji. Dziecko, które kończy edukację przedszkolną i rozpoczyna szkolną przygodę, powinno posługiwać się słowami wszystkich kategorii leksykalnych, budować złożone zdania poprawne pod względem gramatycznym, a także realizować prawidłowo wszystkie głoski naszego języka. Poprawną wymowę należy traktować jako jeden z elementów dojrzałości szkolnej. Zaburzenia językowe i artykulacyjne mogą zakłócać proces nauki czytania i pisania, dlatego tak istotne jest, aby wspomagać rozwój mowy już od najwcześniejszych lat oraz interweniować w razie dostrzeżenia jakichkolwiek nieprawidłowości.

Czytaj więcej

„Wyobraź sobie radość jako kolor i kształt…”. Jak łączyć wyobraźnię z umiejętnościami społecznymi i emocjonalnymi

W wieku przedszkolnym dziecko doświadcza wielu zmian. Dzięki doskonalącej się sprawności fizycznej, naturalnie rozwijającej się ciekawości oraz rodzącej się inicjatywie u małego człowieka w coraz większym stopniu kształtuje się pragnienie poznawania i zrozumienia świata. Zadawanie pytań, dociekanie istoty rzeczy, próba łączenia istniejących faktów z nabywaną wiedzą, chęć zgłębiania siebie i innych – wszystkie te cechy sprzyjają rozkwitowi wyobraźni, która zwłaszcza w wieku przedszkolnym, tworzy przestrzeń pełną przeróżnych fantazji i nieograniczonych możliwości.

Czytaj więcej

„Jestem wyjątkową częścią społeczeństwa”. Wspieranie przedszkolaków w rozkwicie indywidualności z szacunkiem do norm społecznych

Uczęszczanie do przedszkola jest czasem, kiedy dziecko przestaje przebywać jedynie w najmniejszej grupie społecznej, jaką jest rodzina, i zwraca się ku szerszemu światu zewnętrznemu. Sprzyja to obserwacji życia ludzi innych niż najbliżsi, jak również wychodzeniu z naturalnego dla tego wieku egocentryzmu i próbie brania pod uwagę innej perspektywy niż własna. Aby adekwatnie i skutecznie funkcjonować w świecie reguł, dziecko powinno intensywnie kształtować inteligencję społeczną, gdyż pomaga ona odnajdywać się w zawiłościach relacji międzyludzkich, jak również umożliwia zaznaczenie własnej odrębności i indywidualności w sposób nieraniący otoczenia.

Czytaj więcej

„Myślę, czuję i się zachowuję!” Wykorzystanie kompetencji emocjonalno-społecznych we wspieraniu rozwoju inteligencji dziecka

Codzienne funkcjonowanie dziecka w przedszkolu jest zależne nie tylko od poziomu zaspokojenia potrzeb fizjologicznych czy stopnia pobudzenia emocjonalnego. Podstawą wyznaczającą sposób, w jaki przedszkolak postrzega i interpretuje otaczającą go rzeczywistość, a ostatecznie podejmuje związane z nią aktywności, jest etap rozwoju poznawczego. W związku z tym, że właśnie w tym wieku mały człowiek pozostaje pod jednoczesnym wpływem wyobraźni, istniejących w rzeczywistości rzeczy, realizacji własnych pragnień oraz kontekstu społecznego, niezwykle istotne jest, aby był on stymulowany ku wzmacnianiu złożonych umiejętności intelektualnych. Ich rozwój ma duże znaczenie w radzeniu sobie z odróżnianiem rzeczywistości od fikcji, jak również w braniu pod uwagę znaczenia innych osób w danej sytuacji, co stanowi sedno osiągnięć w tym wieku.

Czytaj więcej